MU is van nu

MU is een van de meest hybride kunstplekken die er zijn. Altijd de moeite waard om binnen te lopen. Het is dus geen museum en er is geen vaste collectie. In principe is alles mogelijk: van street art tot mode, van architectuur tot digitale of beeldende kunst. Het is heel erg van nu, levendig en actueel. “Het is makkelijker om te definiëren wat we niet zijn dan wat we wel zijn”, zegt Angelique Spaninks, directeur van MU. “Maar er zijn weinig presentatie‑instellingen in Nederland die zo nadrukkelijk in het digitale domein opereren. En de link met design is ook altijd wel terug te vinden. Daarnaast bieden we verschillende perspectieven op de verwevenheid van cultuur en natuur, mens en technologie. Dat heet dan Bio Art of Next Nature waar steeds meer interesse voor is. Een goed voorbeeld is onze nieuwe tentoonstelling deze zomer, die ‘’Weather or not” heet en gaat over klimaat en klimaatverandering in het werk van kunstenaars. Of de jaarlijks bij MU gepresenteerde Bio Art & Design Award.”

Trots op Dutch Design Week

MU is in 2013 van de Witte Dame naar Strijp‑S verhuisd. Hoe bevalt het hier? “Prima, vooral omdat het gebied nog altijd niet af is. Iedereen kent elkaar, het is eigenlijk een soort dorp. Geen plattelandsdorp maar een internationaal dorp. Grappig om het hele lokale te koppelen aan de grootstedelijke uitstraling die er wel degelijk is. Dat moet je ook respecteren als je hier woont of werkt. Soms is het buitengewoon rustig en soms is het druk vanwege een festival. Daar moet je als bewoner of gebruiker in mee willen, go with the flow. We hebben in Eindhoven een uitstekend cultuurklimaat, en daar draagt Strijp S stevig aan bij. Neem de Dutch Design Week, die is echt uniek, daar mag Eindhoven meer dan trots op zijn.”

Gevarieerde workshops

Naast exposities bestaat een aanzienlijk deel van de activiteiten van MU uit workshops met ouderen, kinderen, studenten of een combinatie van die groepen. “Niet iedereen weet of ziet dat wij actief de wijken ingaan op zoek naar senioren. Kunstroute 65 heet dat. Zo’n 250 ouderen zaten hier laatst Next Nature Memory te spelen en bekeken de expositie. Dat levert interessante gesprekken op voor beide kanten. We bouwen ook al een paar jaar aan een fliplab waarin jongeren ouderen les geven. En het blijkt dat dat nooit eenrichtingsverkeer is, ze leren allebei echt iets van elkaar. Veel van wat we doen onttrekt zich aan de waarneming. Dat vind ik soms wel jammer. We zijn niet zo schreeuwerig maar willen mensen juist graag over de denkbeeldige drempel heen helpen die de kunst van nu nu eenmaal lijkt te hebben. De deur staat altijd voor iedereen open en vaak is het ook nog gratis.

Knallen in de publieke ruimte

MU op langere termijn? We blijven doen wat we doen, onze vinger aan de pols houden van makers van morgen. Daarnaast zou ik graag meer zichtbaarheid willen op het terrein, MU ook buiten onze muren trekken. Dan kom je op het gebied van urban art, maar geen graffiti want dat leeft al genoeg. Iets anders wat hier past en spreekt, waarin technologie een rol speelt. Zoiets als het draaiend huis van John Körmeling in Tilburg. Het hoeft niet van een bekende kunstenaar te zijn, als de werken zelf maar knalt. Daar gaat MU zich sterk voor maken. Maar zoiets realiseer je niet in je eentje. Daar heb je samenwerking voor nodig met een Park Strijp Beheer, met Trudo, met de gemeente en met de bewoners. Bovendien is het belangrijk dat er in geïnvesteerd wordt en dat bedoel ik juist niet alleen economisch, maar cultureel en qua ambitie. Durf het vrij te laten en smoor het niet bij voorbaat in een marketingsausje. Strijp‑S is een plek waar wilde ideeën groeien, dat moet je voelen en zien.”