SX aan het woord

Het ontstaan van Strijp‑S

“Vanaf het allereerste begin in 1916 was ik een doorslaand succes. Welk gebouw hier kan zeggen dat het vier keer uitgebreid is in acht jaar tijd? Ik bedoel maar. In 1925 kwam er ook nog een tweede glasgebouw bij dat nog steeds die naam draagt. Daar ben ik behoorlijk pissig om. Uiteindelijk is Strijp‑S hier begonnen en nergens anders. Iedereen heeft het altijd maar over het Klokgebouw en de Machinekamer, waar het zogenaamd te doen is. Maar vroeger waren dat gewoon de arbeidersgebouwen. Als ik in het begin niet zoveel peertjes geproduceerd had waren die andere gebouwen er überhaupt nooit gekomen. Dat vergeten de mensen wel eens. Glasblazers waren ook geen boeren hoor. De meesten kwamen uit Maastricht of Leerdam, of nog verder weg uit Duitsland en België. Die mannen verdienden 100 jaar geleden al 20 gulden per week. TWINTIG GULDEN per week!

Een duiventil

Na 1960 werd er geen glas meer geblazen en zochten de hoge heren naar een nieuwe bestemming voor mij. Ze hebben me eerst tot de grond toe afgebroken en daarna weer opgebouwd tot SX. Dat waren moeilijke jaren want d’r zat hier van alles maar niks waar je heel warm van werd. De loonadministratie, het bedrijfsbureau, de personeelsdienst, het bureau opleidingen, de beambtenkantine en de stafconferentiekamer, het heeft hier alles bij elkaar een jaar of 12 gezeten. Het was net een duiventil. Wat een opwinding, maar niet heus. Ik ben nog eens bijna in slaap gevallen wat een paar lelijke scheuren in de fundering heeft opgeleverd.

Designers over de vloer

Of het door die scheuren kwam weet ik niet maar In 1977 ben ik nog een keer afgebroken en weer opgebouwd. Toen volgden er 15 mooie jaren waarin ik gewend ben geraakt aan creatieven om me heen want Philips Design trok hier in. Wat een tijd, met mannen als Knut Yran en later Stefano Marzano als directeur. Die gasten begonnen ’s ochtends om een uur of tien en werkten rustig door tot diep in de avond. Ik deed er weer toe want design werd steeds belangrijker. Later verhuisde Corporate Design jammer genoeg naar de Witte Dame en kreeg ik weer van alles en nog wat over de vloer. Met steeds moeilijker namen als Digital Videocommunication Systems, Logistics, Communication & Security Systems en (let op) BU Broadband Networks. Ik dacht in die tijd wel eens: “Hoe langer de naam, hoe korter de faam”.

Media, sport en marketing

De laatste grote verbouwing is net achter de rug en van mij mag het nu even zo blijven. Niet iedereen komt hier zo maar binnen. En ik ben ook mooi de enige met een eigen parkeerplaats naast de deur. Er zijn wel 40 bedrijven en bedrijfjes onder mijn dak gevestigd onder de naam SX Sport Marketing Media. Veel snelle jonge mensen en elke dag wel een bekende sporter over de vloer. En het mooiste is dat ik nu echt de hele dag mijn verhaal kwijt kan dankzij een grote LED Videowall. Daar kan ‘dat andere gebouw’ met z’n grote klok mooi niet tegenop.”